Rozdział 3

  Następnego dnia obudziły mnie głośne dźwięki dochodzące z kuchni. Wstając z wyjątkowo niewygodnej kanapy, mocno się przeciągnęłam. Wtedy poczułam zapach porannej kawy. Jak na skrzydłach pognałam do kuchni, by tylko zanurzyć swoje wargi w czarnym jak smoła napoju.

- Dzień dobry księżniczko! - zaśmiała się Angela widząc mnie w drzwiach

- Która godzina? - spytałam przecierając oczy

- 10:30. - odparła spokojnie Angie

- O Jezu! Jak późno. - lekko podniosłam głos nalewając kawy do kubka

  Dziewczyna posłała mi szeroki uśmiech, a ja w tym czasie usadowiłam się przy stole. Ze smakiem spożyłam posiłek przygotowany przez kuzynkę. Zmywając naczynia, w lustrze ustawionym w przedpokoju , spostrzegłam jak Angela pakuje moje rzeczy do walizki. Szybko wytarłam ręce  i wtargnęłam do wnętrza mojej sypialni.

- Co ty robisz? - spytałam wskazując walizkę

- Pakuję cię, nie widać? - odparła z sarkazmem

- No tak, ale powiedz mi w jakim celu? - spojrzała na mnie jak na wariatkę

- ty i ta twoja pamięć... Za godzinę wyjeżdżamy do Gdańska. - wyjaśniła zapinając wypełnioną po brzegi torbę

- Aaa.. Na śmierć o tym zapomniałam! - wybuchłam niepohamowanym śmiechem jakbym się czegoś naćpała

- Chyba nigdy nie zrozumiem twojego toku myślenia.. A teraz idź wziąć prysznic. - nakazała kręcąc głową, a ja posłusznie obrałam kierunek - łazienka

  Po kilku minutach znajdowałam się w kabinie prysznica. Gorąca woda delikatnie oblewała moje ciało. Te chwile nie trwały jednak długo, bo usłyszałam donośne stukanie w drzwi. Migiem owinęłam się w ręcznik i otworzyłam je. Za nimi nie stał nikt inny niż Angelika. Zdziwiłam się, gdyż dziewczyna była wyraźnie wystraszona. Jednym ruchem ręki wepchnęła mnie z powrotem do pomieszczenia. 

- Co jest grane? - spytałam całkowicie zdezorientowana

- Wyszłam do kiosku by kupić gazetę, a jakiś mężczyzna w podeszłym wieku mocno chwycił mnie za rękę i wypalił z takim tekstem: "Cały czas mamy was na oku". Ja czym prędzej wyrwałam się i przybiegłam tutaj. - mówiła to ze strasznym przejęciem 

- Zamknęłaś drzwi na klucz? - zapytałam wychodząc z łazienki

- Pewnie, że tak. - obruszyła się

- To dobrze. Zaraz zrobię nam kanapki na drogę, coś do picia i będziemy mogły jechać do ciebie. - oznajmiłam wyciągając chleb

- Po co mamy jechać do mnie? - zapytała stojąc oparta o framugę

- Po to by spakować twoje rzeczy? - odparłam pytaniem na pytanie

- Moje torby już dawno leżą w bagażniku. - uśmiech zagościł na jej twarzy

  Po pół godzinie wszystkie kanapki zostały owinięte papierem śniadaniowym i włożone do małej reklamówki.

- Gotowe. Czekaj chwilę, wezmę tylko walizkę i możemy wyruszać w podróż. - zachichotałam wchodząc do sypialni

  Chwyciłam jakże ciężką walizkę i w towarzystwie kuzynki opuściłam mieszkanie. Będąc na parkingu Angela mocno chwyciła mnie za ramię.

- Ej! Co jest? - spytałam przerażona

Tak, skończyłam w fajnym momencie XD 

Jaki według was będzie dalszy rozwój akcji?

Czekam na wasze komentarze :D