Rozdział 8

  W kopercie znajdowały się zdjęcia moje i Dominika, jak staliśmy objęci na boisku.

- To jeszcze nie wszystko... - powiedziała Angela wręczając mi kartkę, na której z powycinanych liter ułożony był napis:

                                               'Przygotujcie się na najgorsze'

  Wystraszona usiadłam na krześle. Wyjęłam telefon i wybrałam numer Dominika. Chłopak odebrał po drugim sygnale.

- Domi, musisz szybko do mnie przyjść!.. Później ci wszystko wyjaśnię... To pilne. - mówiłam drżącym głosem, po czym rozłączyłam się

  W chwilę później zaczęłam bezmyślnie wpatrywać się w zawartość koperty.

 - Po co do niego dzwoniłaś? - spytała Angela siadając obok mnie

- Ta sprawa teraz dotyczy też jego, nie sądzisz? Chyba nie chcesz żeby mu się coś stało! - uniosłam się

  Zdenerwowana wstałam od stołu i udałam się w stronę drzwi.

- Gdzie idziesz?- zapytała z ironią w głosie

- Spokojnie, chcę tylko wyjść przed dom. Tam poczekam na Dominika. - odparłam wychodząc z małego pomieszczenia

  Kilkanaście minut później razem z kolegą weszłam do mieszkania.

- Angelika to jest Dominik, Dominik to Angelika. - poznałam ich ze sobą

- Co się tak w ogóle stało, bo z tego co mówiłaś przez telefon wnioskuję, że nic dobrego... - rzekł patrząc mi prosto w oczy

- Zobacz sam i oceń... - powiedziałam dając mu kopertę

  Mina chłopaka mówiła sama za siebie. Był zdziwiony i lekko wkurzony. Bałam się jego reakcji, bo to w końcu przeze mnie znalazł się na tych zdjęciach.

- O kurcze. Widzę, że tych wakacji nie zapomnę do końca życia. Dosyć, że poznałem wspaniałą dziewczynę to jeszcze ten bądź co bądź list... - przytulił mnie

  Prawdę mówiąc zdziwiła mnie postawa Dominiaka. Myślałam, że gdy dowie się o tym to wpadnie w jakąś furię, a on najzwyczajniej w świecie mnie przytulił. W jego ramionach czułam się wyjątkowo bezpiecznie. W mojej głowie krążyło tylko jedno pytanie, które postanowiłam zadać Dominikowi i Angelice.

- I co teraz?

- Nie wiem. - odrzekła krótko Angie

- Ja myślę, że to wszystko nie dzieje się bez powodu... - oznajmił nadal trzymający mnie w ramionach Domi

- Też tak sądzę. Tylko co jest na rzeczy? - spytałam z przerażeniem w głosie

- Jak wczoraj byłam na tym spacerze to pomyślałam, że może twoi rodzice mieli jakąś, no wiesz ciemną przeszłość... - jąkała się Angela

- Sugerujesz coś? - przewróciłam oczami

- Może... Jakaś sekta, gang... Bądź coś w tym stylu. - dokończyła wpatrując się w podłogę

- Nie wiem... Muszę się z tym przespać. - rzekłam zmartwiona

- To ja już pójdę. - powiedział Dominik chwytając za klamkę

- Ty chyba żartujesz, dzisiaj zostajesz na noc u nas. Będziesz spał w pokoju gościnnym. I nie ma żadnego 'ale'. Na pewno nie puszczę cię teraz nigdzie, bo jakbym to zrobiła, to najprawdopodobniej zamartwiłabym się na śmierć, a tego chyba nie chcemy, prawda? - złapałam go za rękę i spojrzałam w jego błękitne oczy

- Prawda. Zostanę. Muszę mieć ciebie na oku. - pocałował mnie w czoło

  Zaprowadziłam chłopaka do pokoju, a sama poszłam do łazienki. Wzięłam szybki prysznic i wskoczyłam do łóżka. Długo jeszcze nie mogłam zasnąć, ale w końcu moje powieki stały się tak ciężkie, że same się zamknęły....

Tak, wiem znowu wyobraźnia mnie poniosła, ale to chyba dobrze?

(10 komentarzy i next)

Komentujesz ------> Bardzo mnie motywujesz :D

Zapraszam na mojego nowego bloga i proszę o komentarze :D
http://nowe-miasto-nowe-zycie.blogspot.com/

Godne obejrzenia są jeszcze 2 blogi, moich koleżanek, na nie też zapraszam :D
http://jedna-osoba-moze-zmienic-twoje-zycie.blogspot.com/
http://patrz-na-tych-obok.blogspot.com/